สปอยหนัง 20th Century Girl หรือชื่อไทยคือ 20 เซนจูรี่ รักนี้ซาบซ่า หนังเกาหลีแนวรักโรแมนติกจาก Netflix กำกับและเขียนบทโดย บังอูรี นำแสดงโดย คิมยูจอง บยอนอูซอก พัคจองอู และโรยุนซอ เรื่องราวเริ่มต้นจากตอนที่บุรุษไปรษณีย์มาส่งพัสดุให้ชายวัยเกษียณที่กำลังกวาดหิมะบริเวณหน้าบ้านตอนเช้ามืด พัสดุจ่าหน้าถึงลูกสาวของเขาที่ไปทำงานอยู่ที่กรุงโซล เมื่อเปิดขึ้นมาดูก็พบการ์ดหนึ่งแผ่นที่มีชื่อพิมพ์ว่าโจเซฟ และม้วนวิดีโอม้วนหนึ่งอยู่ด้านใน
นาโบรา ทำงานเป็นคนให้เสียงโฆษณาอยู่ที่กรุงโซล เธอได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ด้วยน้ำเสียงโวยวายจากการถามคำถามรัวๆ ไม่ยั้ง จนโบราก็งงว่าพ่อกำลังพูดถึงเรื่องอะไร เมื่อรู้ว่าลูกสาวยังไม่มีแฟน พ่อก็ทำเสียงเหมือนผิดหวังก่อนจะวางสายไป จากนั้น พ่อก็ส่งรูปม้วนวิดีโอม้วนนั้นมาให้ มันเป็นวิดีโอหนัง 19+ เมื่อโบราเห็นก็ยิ้มขึ้นมาทันที จากนั้นเรื่องก็เล่าย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์ในความทรงจำของเธอในอดีต
นาโบรา ในวัยมัธยมปลายมีเพื่อนซี้ชื่อ คิมยองดู เพื่อนซี้ของเธอคนนี้ต้องเดินทางไปอเมริกาเพื่อทำการผ่าตัดหัวใจ แต่ยองดูดันไปปิ๊งหนุ่มคนหนึ่งที่ชื่อ แพคฮยอนจิน ทำให้เธอไม่มีกะจิตกะใจจะไปอเมริกา โบราตัดสินใจทำบางอย่างให้เพื่อนซี้ไปอเมริกาได้อย่างหมดห่วง ด้วยการรายงานทุกอย่างของแพคฮยอนจินให้ยองดูได้รู้ระหว่างที่อยู่อเมริกา โดยการติดต่อของทั้งสองจะทำผ่านอีเมล
ในวันปฐมนิเทศนักเรียนใหม่ปีการศึกษา 1999 โบราตั้งใจที่จะไปเพื่อหาข้อมูลหนุ่มในดวงใจที่ยองดูอยากรู้ เริ่มด้วยการเอาตลับเมตรไปวัดส่วนสูง หยิบแก้วที่แพคฮยอนจินทิ้งในถังขยะเพื่อจะดูว่าเขาชอบกินน้ำอะไร และยังรู้อีกว่าเขามีเพื่อนซี้ชื่อ พุงอุนโฮ ต่อมาโบราแอบได้ยินว่า แพคฮยอนจินกับอุนโฮคุยกันว่าจะเข้าชมรมวิทยุโทรทัศน์ ทำให้โนราตัดสินใจจะเข้าร่วมชมรมนี้ด้วย โบราเล่นใหญ่เต็มที่เพื่อจะได้เข้าชมรม จนทำเอาทุกคนตะลึงถึงขนาดที่แพคฮยอนจินยอมถอนตัวเพื่อเปิดทางให้โบราเข้าชมรมเฉยเลย แม้ชมรมวิทยุโทรทัศน์ที่ไม่มีแพคฮยอนจินจะทำให้ผิดแผน แต่อย่างน้อยก็ยังมีอุนโฮ เพื่อนซึ้ของแพคฮยอนจินอยู่ โบราจึงคิดหาข้อมูลด้วยการตีสนิทกับเขา
อย่างแรกที่โบราต้องการคือเบอร์เพจเจอร์ของแพคฮยอนจิน โบราแอบดูเขากดเบอร์ที่ตู้โทรศัพท์สาธารณะแบบหยอดเหรียญในโรงเรียน แต่เธอดันมองพลาดตัวสุดท้ายไปแค่ตัวเดียว คืนนั้นเอง โบราพกเหรียญไปที่ตู้โทรศัพท์สาธารณะ เธอไล่โทรทุกเบอร์เพื่อหาเบอร์โทรของแพคฮยอนจิน โดยฟอร์มทำเสียงเป็นพนักงานจากบริษัททำวิจัย แต่เสียงปลายสายกลับทำให้โบราช็อกยิ่งกว่า นั่นนาโบราใช่มั้ย เท่านั้นแหละโบราตกใจจนวางสายแทบไม่ทัน วันต่อมา อุนโฮถามกับโบราตรงๆ ว่าต้องการเบอร์เพจเจอร์ของแพคฮยอนจินเหรอ ถ้าอยากได้ก็ให้เอาวิดีโอหนัง 19+ เรื่อง ร้อนรัก รักต้องห้ามที่ทุกคนโหยหาสักครั้งในชีวิตมาแลก วันต่อมาเธอได้นำวิดีโอมาตามคำขอ แต่ต้องซวยเมื่อเจอครูตรวจกระเป๋าแล้วก็เจอวิดีโอติดเรตเรื่องนั้นเธอจึงถูกทำโทษ อุนโฮเดินมาเห็นก็หยิบวิดีโอแล้วเดินจากไปแบบชิลๆ
หลังจากได้เบอร์เพจเจอร์ โบราก็เอาไปให้ยองดู จากนั้นเธอก็ส่งข้อความเสียงผ่านเพจเจอร์ไปให้เขาเป็นเพลงรักที่ชื่อว่า รักเธอทั้งหมดของหัวใจ โดยไม่ระบุชื่อผู้ส่ง ซึ่งนั่นทำให้แพคฮยอนจินเข้าใจว่าโบราเป็นคนส่งเพลงนี้ให้และแอบชอบเขาอยู่ วันหนึ่ง แพคฮยอนจินเกิดไปมีเรื่องกับพวกแก๊งอันธพาล โบราเห็นเขาจึงใช้ลูกถีบจัดการกับพวกนั้น ก่อนจะพากันวิ่งหนีออกมา จากการต่อสู้ในครั้งนี้ทำให้โบราได้รับบาดเจ็บที่ขา เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้แพคฮยอนจินเข้ามาจีบโบรา โดยเข้าสารภาพตรงๆ ว่าเขาชอบเธอ โบราต้องรีบปฏิเสธทันที
เวลาผ่านไป ดูเหมือนว่าเธอจะเริ่มรู้สึกใจสั่นเมื่อได้อยู่ใกล้ๆ อุนโฮ ในอีกทางหนึ่งอุนโฮก็ดูจะชอบโบรามาตลอด แต่เขาก็เก็บงำความรู้สึกนั้นเอาไว้ ทางด้านแพคฮยอนจินตามตื๊อโบราไม่เลิก จนเธอต้องบอกไปชัดๆ เลยว่าเธอไม่ได้ชอบเขา และความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเธอก็เป็นได้มากสุดเพียงแค่เพื่อนร่วมรุ่นกันเท่านั้น ไม่มีอะไรที่มากไปกว่านี้ เรื่องราวดำเนินไปจนถึงช่วงปิดเทอมฤดูร้อน โบราเฝ้าร้านเช่าวิดีโอของครอบครัวอย่างเซ็งๆ อุนโฮก็โผล่หน้ามาแล้วบอกว่าเขาได้งานพาร์ตไทม์ทำอยู่ตรงข้ามกับร้านเช่าวิดีโอของครอบครัวโบรา หลังเลิกงานทั้งสองจึงได้มีเวลาคุยกันและเรียนรู้กันและกันมากขึ้น และในคืนนั้น ที่ม้านั่งสีขาวใต้ต้นพลัม โบราก็หลับตารอให้อุนโฮโน้มตัวมาจูบ แต่ก่อนที่มันจะเกิดขึ้น ลูกพลัมก็ตกลงใส่หัวโบราซะก่อน แต่มาถึงขั้นนี้แล้ว ก่อนที่โบราเข้าบ้าน อุนโฮจึงโน้มตัวไปจูบโบรา นับแต่รอยจูบนั้น โลกของโบราก็กลายเป็นสีชมพูเปล่งประกาย แต่ความเปล่งประกายนั้นอยู่ได้ไม่นานก็โดนโชคชะตาเล่นตลกร้าย
จนกระทั่งถึงวันที่ยองดูกลับมาเกาหลี คนแรกที่เธอไปหาคือโบรา แล้วมันก็เป็นวันที่เหมือนว่าโลกทั้งใบหยุดหมุน เพราะยองดูเข้าใจผิดมาตลอดว่าคนที่เธอชอบคือแพคฮยอนจิน แต่แท้จริงแล้ว ชายหนุ่มที่เธอชอบคืออุนโฮ นั่นหมายความว่า โบราชอบผู้ชายคนเดียวกับที่ยองดูชอบ สำหรับโบราแล้ว ยองดูคือทุกสิ่ง โบราตั้งใจจะบอกความจริงทั้งหมดว่าอุนโฮเป็นผู้ชายที่เธอชอบ แต่เมื่อเห็นรอยแผลผ่าตัดหัวใจของเพื่อน มันทำให้เธอไม่กล้าจะพูดอะไรที่ทำร้ายจิตใจเพื่อน เมื่อถึงวันนัดเดตแรกที่โบรานัดกับอุนโฮ โบราจึงให้ยองดูไปแทน แม้ไม่ได้ไปออกเดตกันตามนัด แต่คืนนั้นอุนโฮก็ยังไปหาโบราที่บ้าน เธอจึงตัดสินใจพูดความจริงออกไปว่า วันนี้ฉันตั้งใจไม่ไปตามนัดเองแหละ ขอโทษนะ ฉันคิดว่าฉันทำพลาดไปแหละ ฉันไม่น่าคิดกับนายแบบนั้นเลย ฉันต้องไปแล้วล่ะ อุนโฮเดินกลับไปด้วยความผิดหวัง
เรื่องราวความอึดอัด เพราะโบรากับอุนโฮก็ยังต้องอยู่ชมรมเดียวกันและทำงานคู่กัน กระทั่งวันหนึ่ง ยองดูเสนอให้ไปตัดต่อวิดีโอของชมรมที่ห้องตัดต่อของคนรู้จักของเธอที่กรุงโซล ทั้งสี่จึงออกเดินทางไปกรุงโซลด้วยกัน หลังจากเสร็จงานตัดต่อ ยองดูก็ชวนอุนโฮ โบรา แพคฮยอนจินไปเที่ยวต่อที่สวนสนุกโซล ยองดูก็นัดแนะกับโบราเป็นอย่างดีว่าอยากมีโมเมนต์สองต่อสองกับอุนโฮอะไรแบบนี้ โบราก็ตอบตกลง เพราะอยากให้เพื่อนมีความสุข แม้ว่าตัวเองจะมีทุกข์ก็ตาม แต่แล้วเรื่องราวก็พลิกเมื่ออุนโฮขอขึ้นไปเล่นโรลเลอร์โคสเตอร์กับโบราทั้งที่ตัวเขากลัวความสูง โบราเห็นอาการอุนโฮที่ดูจะตายเอาให้ได้เมื่อรถไฟเหาะตีลังกาค่อยๆ ไต่ระดับขึ้นไปช้า ๆ จนถึงจุดสูงสุด โบราจึงถามว่า นายเป็นอะไรเนี่ย ฉันกลัวความสูงน่ะ อุนโฮตอบกลับทั้งที่ยังหลับตาปี๋ โบราก็งง แต่อุนโฮก็ตอบไปทั้งยังหลับตาเช่นเดิมว่า ก็เพราะฉันอยากอยู่ใกล้ๆ เธอ พูดจบ ขบวนรถไฟเหาะก็ทิ้งดิ่งไปตามรางด้วยความเร็วสูง ขณะที่มือของเขากุมมือโบราเอาไว้แน่น ตัดภาพมาที่ด้านล่าง แพคฮยอนจินได้บอกความลับกับยองดูว่า สองคนนั้นเขาชอบกัน
เมื่อกลับมาถึงบ้าน ยองดูมีท่าทีกับโบราอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน จนยองดูได้ถามโบราว่า เธอชอบอุนโฮใช่มั้ย ทำไมไม่บอกฉัน ที่ผ่านมาเธอโกหกฉันมาตลอด เธอทำให้ฉันกลายเป็นคนโง่แบบนี้ได้ยังไง พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด โบราจึงตอบไปว่า ฉันรู้ว่าเธอชอบเขามากแค่ไหน จะให้ฉันบอกเรื่องนั้นกับเธอได้ยังไงล่ะ ฉันไม่อยากให้มิตรภาพของเราพังเพราะผู้ชายคนเดียว วันเวลาผ่านไป ยองดูเริ่มได้รู้ความจริงหลายอย่าง เธอได้เห็นอีเมลในกล่องจดหมายที่โดนลบไป มันเป็นอีเมลที่โบราเขียนมาเล่าว่าเธอชอบอุนโฮ ตั้งแต่ตอนที่ยองดูยังไม่กลับมาจากอเมริกา ยองดูเริ่มเข้าใจแล้วว่าเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความผิดของใคร มันเป็นเพียงเรื่องที่โดนโชคชะตาเล่นตลกร้ายก็เท่านั้น
ระหว่างที่ทุกอย่างยังคงอึมครึม พ่ออุนโฮก็ให้เขาเดินทางไปอยู่กับแม่ที่นิวซีแลนด์ด้วยเหตุผลบางอย่าง โดยกำหนดการเดินทางคืออาทิตย์หน้า พรุ่งนี้จะเป็นวันที่อุนโฮจะต้องเดินทางแล้ว เขาหยิบเอาม้วนวิดีโอหนังเรต 19+ เรื่องนั้นจะเอามาให้โบราที่บ้าน เขานั่งรอจนถึงเช้าแต่ก็ไม่เจอใคร เป็นเพราะคืนนั้นทุกคนพากันไปเฝ้าน้องชายที่นอนป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล อุนโฮจึงกลับไปด้วยความผิดหวัง
โบรามาโรงเรียนตามปกติ โดยที่ไม่รู้ว่าอุนโฮจะเดินทางไปนิวซีแลนด์ในวันนี้ ยองดูที่ตอนนี้เข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างบอกให้โบรารีบไปส่งอุนโฮที่สถานีรถไฟ โดยแพคฮยอนจินเตรียมบิดมอเตอร์ไซค์ไปส่ง ที่สถานีรถไฟ โบรารีบวิ่งไปให้ทันก่อนที่อุนโฮจะขึ้นรถไฟ และบอกกับเขาว่า ฉันขอโทษนะที่ฉันบอกว่าไม่ชอบนาย โบราร้องไห้ไปด้วยแล้วก็ขอโทษต่ออุนโฮอีกสารพัด ทั้งสองกอดกัน ก่อนที่เขาจะขึ้นรถไฟเขาให้สัญญาว่าไม่นานเขาจะกลับมาหาเธอ จนเวลาผ่านไป โบรายังคงติดต่อกับอุนโฮผ่านทางอีเมลอยู่ตลอด จนถึงช่วงปี 2001 อุนโฮก็เริ่มไม่ตอบอีเมล ไม่นานหลังจากนั้น โบราก็ไม่สามารถติดต่ออุนโฮผ่านทางโทรศัพท์ได้อีกเลย
ย้อนกลับมาในปัจจุบัน โบราในวัย 39 ปี ขับรถกลับมาบ้านเกิดที่เมืองซองจู โบราหยิบเอาซองพัสดุนั้นขึ้นมาดู มันเป็นการ์ดเชิญไปงานศิลปะ เมื่อไปถึง โบรารู้ได้ในทันทีว่าเป็นผลงานของอุนโฮ เธอค่อย ๆ เดินดูไปด้วยความสนใจ เพราะมันเป็นความทรงจำร่วมของเธอกับเขา แล้วเธอก็ได้พบกับผู้ชายคนนั้น โจเซฟ น้องชายของอุนโฮเดินมาหาโบรา เขาเล่าว่าอุนโฮเสียชีวิตไปตั้งแต่ปี 2001 จนเมื่อไม่นานมานี่เขาบังเอิญได้ไปเห็นวิดีโอใหม่ของพี่ชายที่เก็บเอาไว้เป็นอย่างดี ทำให้เขารู้ว่ามันต้องมีความสำคัญมาก เขาจึงตัดสินใจเปิดนิทรรศการศิลปะนี้ และเชิญโบราให้มาชมด้วยตัวเอง สิ่งที่ติดค้างในใจเธอมาต่อเนื่องยาวนานกว่ายี่สิบปีได้ถูกปลดปล่อยแล้ว
โบรากลับมาที่บ้าน เธอเอาม้วนวิดีโอที่อยู่ในกล่องวิดีโอหนังติดเรตเรื่องนั้น เนื้อหามันเป็นวิดีโอที่เขาถ่ายเพื่อบันทึกเรื่องราวเป็นคลิปสั้นๆ แต่ละเหตุการณ์เป็นภาพที่เธอทำอะไรน่ารักๆ อย่างเช่น นั่งหลับ แอบเต้นคนเดียวอยู่ในร้าน และท้ายคลิปอุนโฮก็ตั้งกล้องย้อนแสงเพื่อให้โบราได้เห็นแสงอาทิตย์ เขาระบุว่ามันเป็นแสงอาทิตย์แรกของโลกในศตวรรษที่ 21 และเขาอยากให้เธอได้เห็นมัน แล้วเขาก็สัญญาว่าจะกลับไปหาเธอ โบรานั่งดูคลิปไปน้ำตาก็ไหลออกมาเองไม่หยุด