สุไลมาน ถูกส่งไปยังสงครามเกาหลีในปี 1950 และเขาพบว่าเด็กหญิงอายุ 5 ขวบอยู่ตามลำพังในความมืด เธอสูญเสียพ่อแม่และพูดไม่ได้เนื่องจากอาการตกใจ สุไลมาน ตั้งชื่อเธอว่า อัยลา ซึ่งแปลว่า ‘ดวงจันทร์’ ในภาษาตุรกี เพราะเขาพบเธอท่ามกลางแสงจันทร์ เขาพาเธอไปที่ค่ายของเขา พวกเขาต้องพึ่งพาอาศัยกัน แม้ว่าจะมีอุปสรรคทางภาษา จนกระทั่งสุไลมานได้รับคำสั่งให้กลับประเทศของเขาเมื่อสงครามสิ้นสุดลง และเขาก็ตัดสินใจแม้จะต่อต้านทุกวิถีทางเพื่อให้ไอลาอยู่ข้างๆ เขาก็ตาม